30 Ağustos 2017 Çarşamba

Şeftalili Çift Katmanlı Kek



Şeftaliler bitmeden birçok şey yapmalıyız!
Evet her yıl özellikle meyveli yapılan lezzetleri düşünüp bir ucundan yakalamayı düşünsem de bir yandan da kaçınıyorum.Aynı zamanda yaptıklarımı fotoğraflayabilme derdi,uğraşı vs derken sanırım nitelikli zaman ayıramamış oluyorum.
Blogger olmak,yetişmek,yetişememek vb gibi kaygılı cümleleri de bir kenara bırakıp elden gelince yaşamak,yapabildiğimi yapma isteğiyle hareket etmek istiyorum.Kaygı,korku,yetişme telaşı vb gibi adlandırılan haller yaptığımız yemeğe,kokladığımız çiçeğe,attığımız adıma,atamadığımız kahkahaya,akıtmak durumunda bırakıldığımız anlamsız gözyaşına vs vs herşeye sebep oluyor..
Zaten böyle şeyler olmasa da neden yapmadıklarımıza dair açıklamalar güdüp "yapamadık" a sığınalım?
Hepimiz gerçek ve kararınca olduğumuz müddetçe,iyilik kazanımlarla değil de yaşam standardı olarak oturacaktır inancındayım..

İşte böyle şeylerle zihnim hareket halindeyken ve sakin sakin hareket etmeye  çalışırken Yeliz'in sayfasında gezinip durdum.Son birkaç gündür nerdeyse tariflerini yuttum!
Halbuki elimde eklemem gereken 2 tarif var.Ama öncelikle bunu sıcak sıcak ekleyeyim.
Kekik Karamel sayfasının sahibi Yeliz'in instagram hesabına bakıp çok şahane Alman tatlarını öğrenebilir,fotoğraflarıyla gözünüz gönlünüz açılabilir. İnstagram hesabında ise daha zengin tariflerle karışılaşacaksınız.Sorduğunuz,sormakta çekindiğiniz soruları da sabırla cevablayacaktır.
Çünkü burada havalı havalı salınan bu nefis pasta için başını baya şişirip,sabrını zorladım.
Üstüne üstlük hem yol yorgunu hem de hasta iken onu yordum :-)
Tarifin yanına ve altına tecrübelerimi ekliyorum.Dileyen aynı zamanda websitesine de bakabilir.Bu tarif orada mevcut bulunuyor.



Malzemeler:


Tart katmanı için malzemeler: 
  • 250 gr un
  • 50 gr nişasta 
  • 50 gr çekilmiş badem (veya unu) 
  • 175 gr tereyağı
  • 1 yumurta
  • 100 gr şeker 
  • 1 paket vanilya 
  • bir cimdik tuz 

Bu malzemelerden (sırası ve yapımı önemsiz olarak) pürüzsüz bir hamur elde ediyoruz öncelikle. 30 dakikalığına da buzdolabında dinlendiriyoruz, diğer malzemelerimizi hazır edene kadar. 
Ara kat için gerekli malzemeler: 
  • 1 kilo şeftali (ben daha az kullandım) (2 büyük boy şeftali,yaklaşık yarım kg idi.Mürdüm erik ile 15-16 tane kızılcık kullandım.)
  • 50 gr şeker
  • 250 ml su
  • 50 gr kadar file badem

Eğer şeftalinin komposto hali elinizde yoksa, şu şekilde de ilerleyebiliriz. Şeftalilerimizi kaynar suya verip çıkartıyoruz. Kabuklarını soyup, su ve şekerden elde edilen şerbette 15 dk kadar kaynatıyoruz. Şerbetinden süzüp, bir kenara alıyoruz şeftalilerimizi. Eğer kompostonuz varsa, suyunu süzmeniz yeterli olacaktır bu aşamada. 
26 cm çapındaki bir kalıbımıza önce yağlı kağıt seriyoruz, sonrasında hazırladığımız hamuru yerleştiriyoruz. Kenarlarını 2 cm olacak şekilde yükseltiyoruz ve 15 dakika kadar 160 derecede pişiriyoruz. 
Fırından çıkarttığımız hamurumuzun üzerine şeftalileri yerleştiriyoruz. Ben küçültmedim, yarısı olacak şekilde yerleştirdim. Üzerine file badem serpip, kremasını hazırlamaya geçiyoruz şimdi de..
Kremalı katmanı için gerekli olan malzemeler:
  • 2 yumurta 
  • 100 gr şeker 
  • 1 paket vanilya 
  • 200 gr Creme fraîche (ya da yukarıda açıkladığım gibi labne peyniri ve türleri) (Bim'de satılan Kerem krem peyniri kullandım.200 gr'lık oluyor o da.)
  • 1 limonun kabuğu 
  • 50 gr nişasta 



Yumurtaların sarısını akından ayırıyoruz. Akını biraz tuz ile karlaşana kadar çırpıp, kenara alıyoruz. Diğer tarafta yumurtanın sarılarını diğer malzemelerle çırpıyoruz. En son tahta kaşıkla karlaşan akları karışımımıza yediriyoruz ve şeftalilerimizin üzerine döküyoruz. Köpüklü kremamızı tahta kaşığımızla yaydıktan sonra yine fırında en az 30 dakika kadar pişiriyoruz. Dilerseniz üzerine tekrardan file badem serpebilirsiniz. Pişme sürecini ise kendiniz ayarlamanızda fayda var, fakat en az 30 dakika süreceğinden eminim. Yanına da dilerseniz benim gibi papatya çayı demleyebilirsiniz, hergüne yakışan bir ikiliyle herkese afiyetler diliyorum! ☺️
Not;Meyve kısmında hem elimde o kadar şeftali vardı hem de karışık da denesem dedim.Bu sebeple böyle yaptım.Ama Yeliz de zaten bunun tercih meselesi olduğunu söyledi.Şeftali bitmeden kesinlikle tek şeftali ile de olur ve başka kırmızı meyveler de karışık ya da tek kullanılabilir.
Bununla beraber alt hamurunu ben yaklaşık 20-25 dakika fırında tuttum.Çünkü mini fırın kullanıyoruz.Bu sebeple sanırım ısı dengesi diğer büyük fırınlara göre farklı olabiliyor.Krema kısmını da meyeleri dizdikten sonra iki karışımı tahta kaşık yardımıyla karıştırıp,kalıba döktüm.Bu haliyle de yaklaşık 40-45 dakika tuttum.Bir dahakine bundan daha kızarık yapmaya çalışacağım.Ama hamur gayet güzel pişti.Bundan destek alıp yayınladım.Yoksa kesinlikle yayınlamazdım! :-)
Gerçekten Yeliz'e tekrar tekrar teşekkür ediyorum..Onun bize böyle daha nice güzel,enteresan tarifler kazandırması dileğiyle...




 Yalnız bu gibi pastalar,kekler ile kahve gerçekten çok çok güzel gidiyor!



25 Temmuz 2017 Salı

Nazarımda bamya güzeli


Yemek seçmek gibi birşeyin lüks sayılabileceği evde büyüdük.
Annem kızkardeşimde hafif yayları gevşetse de onun da yemediği şeyler hem azdı,hem de çokta önemli değildi. Böyle olunca bizde herşeyi yedik.Bazısını çok sevmeden bazısını da zaten seviyoruz diyerek dozu kaçırarak da midede bayram falan yaşadık.
Ama enteresandır sakin tabiattaki abim bamya yemiyordu.Çünkü birinin evinde yiyip,çok kötü o jel gibi su oluşmuş ve midesi bulanmış. Annem asla öyle yapmıyor.Ama abim de fobik bir duruma dönüşmüş. Benim elime de malzeme geçmiş,bu durumdan sebep abime baya takılıp durmuştum.
Ama artık o bamya yiyor.Birde ben de artık bamya yapıyorum :-)
Çünkü evde yemeklerin piri annem olduğu için onun yanında iken herşeye bulaşmıyorum.
Dün yazlıkta olan annemi aradım.Sağolsun tane tane anlatmasıyla şu fotoğraftaki enfes yemek çıktı.
Hazır zamanı iken alını,yapılsın.Yiyen kalmasın!

Birde bu yemek zeytinyağlı grubundan değil.Ama şeker görünce öyle sanılabilir.Annem arnavutlardan böyle bir yöntem öğrenmiş.O zamandan beri de bu şekilde yapıyormuş.
Bu verdiğim tarif aslında kıymalı bamya yemeği oluyor.Ama ben kıyma eklemediğim için de ismini sadece "bamya yemeği" diye yazdım.

Bamya Yemeği

Malzemeler

  • Yarım kg bamya
  • 2-3 çorba kaşığı yemeklik kıyma veya kemik suyu kaynatılıp üzerinden toplanılan yağ.Bu ikisi de yoksa tereyağ+zeytinyağı eklenebilir.Bu 2 türlü yağ karışımı yemeğe yakışıyor.
  • 1 orta boy soğan
  • 1-2 diş sarımsak(ama isteğe göre)
  • 2 orta boy domates
  • 1 çay kaşığı toz şeker
  • 1 çay bardağı kaynar su
  • Tuz
Hazırlanışı:
  1. Öncelikle akşamdan,ya da yemek akşamüzeri yapılacaksa sabahtan bamya ayıklanıp,yıkansın.
  2. Yıkanmış bamyanın o ilk suyu süzülüp,temiz bez üzerine güzelce yayılsın.Bezi ıslatırsa,o bezi de değiştirip başka kuru beze aktarın ve böyle beklesin.Akşamdan bu işlem yapıldıysa ertesi sabaha yemeği pişirebilirsiniz.Sabahtan ayıklandıysa da akşamüzeri pişebilir.
  3. Soğanı minik minik doğrayın.Bende kemik suyundan kalan yağ ile kuyruk yağı vardı.Onu ekledim.Kıyma koymadım.Ama kıymalı yapacaklar kıymaya ilaveten az tereyağ ekleyip yapabilir.Kıymasız olsun diyen de üstte de dediğim gibi tereyağ ve zeytinyağı ile yapabilir.Bu kısım tamamen kişiye göre değişebilir.
  4. Soğanı pembeleşene kadar kavurun.Eğer sarımsak istiyorsanız sarımsağı da soğan ile kavurun.
  5. Domatesleri soyup çok minik olmamak üzere doğrayın.
  6. Domatesleri de ekleyip bir tık kaynayınca bu karışımı bir tabağa koyup,kenara alın.
  7. Ocağı kapatın.Tencereye bamyayı koyun.Üzerine şekeri,tuzu serpin.
  8. O tabağa koyup ayırdığınız domatesli soğan karışımını da ekleyin.
  9. Eğer domatesiniz çok su bıraktıysa o 1 çay bardağı kaynar suyu yarım olarak koyun.
  10. Kapağını kapatın.Bir kaynama gelince ocağı da kısın.Kısık ateşte pişen bamyaya sakın kaşık vurmayın.
  11. Çok pişirmeyin.Bamyadan 1 tane alıp pişip pişmeme testini geçerse yemeğiniz hazır.
Şimdiden afiyetler olsun!

Birde yanına cacık veya yoğurtlu semiz+şehriyeli bulgur pilavı olsun.
Ennfes bir üçleme oluyor.

26 Mart 2017 Pazar

Portakallı Yer Elması


İki tarif ekleyip kaçacağımı sananlara iki kez merhaba!
 :-)

Yok yok sözümüz söz olsun.
Kayıt altına alıyoruz.Şahitliğimiz bir önceki cümlelerimiz oluyor. Yaşarken geçen zamanın daimi şahitlik yaptığını bilerek davranıp, kontrol delisi de olabiliriz değil mi? Bunun yanında tecrübeler biriktirip büyüdüğümüzü, geliştiğimizi düşündükçe hataları-günahları bile sever olacak kıvama erişiyoruz. Yalnız en çokta geçmişte barınan hatalarla ezilip, horlanırız. Adı üstünde hata dediğimiz mevzularla üzerimize yürünüp, küçük bir çocuğu ezmeye çalışan şeklen kocaman aklen ufacık bile olmayan yaşı büyükler gibilerinin saldırısına maruz kalırız. Geçmişe dair cümlelerimizden de korkumuz hep bu örselenmeden sebepdir.

Bundan birkaç yıl evvel, çocukluğumuzun beraber geçtiği biri yüzünde müstehzi ifadeyle "çocukken ne hayalperesttin,hala öyle misin?" demişti. Ben de mutlu bir tebessümle "evet,hala kuruyorum. Çünkü onlar hayatta yaşadığım,yaşayacağım çoğu halin önizlemesi oluyor"dedim. Ama bunu cevabladığımda yetişkindim. Çocukken bir arada olduğumuzda herkesin içinde benimle dalga geçip, beni üzdüğünü hatırlatmamıştım. Çünkü böylesi bir cevabla, onun yaptığı hareketin aynısını başka bir şekilde yaparak ona benzemiş olurdum ki kızdıklarıma benzemekten Allah korusun!

Birazdan ekleyeceğim tarifi yazmadan önce blogun arşivine baktım.Bundan 10 yıl önce, blogun ilk yılında Zeytinyağlı yer elması eklemiştim. Bu tarifi eklemeden önce eskisine bir bakayım, neler yazmışım diye okudum. Zeytinyağı ile ilk tanışıklığımın kötülüğünden bahsedip, sonra meftun olmamı eklemişim. Daha karmaşık ve düzensiz yazma dönemlerimdeymişim. Bugünki tecrübelerimle kimine göre "hata" kimine göre "vay be" baya gelişmişim diyerek de bakılabilir.

Ama en çokta yanarım yanarım şu zeytinyağı ile tanışıklığımın kötü bir yağ yüzünden iyi olmamasına..Şükür ki sonrası güzel geldi.Zeytin; hem hayallerimin başrollerinde oldu hem de tutkuyla bağlandığım..
Zeytin,çok ama çok güzel bir nimet. Sıkıştığım anlarda zeytin ağaçlarını düşünüp,ruhumda övgüler dizip birgün zeytin ağaçlarımın altında uzanıp kitap okuyacağımı hatırlayarak rahatlarım. He birde söğüt ağacı altında yapacağım aylaklık zamanlarım olacaktı :-)

Yer elmasına gelene kadar yine bir dolu cümle kurup "amma boş konuşuyor"diyeceklere malzeme,tatlı tatlı okuyacaklara da tebessüm,okumayacaklara da birşey veremediğim yazı oldu.
Neyse asıl verilmesi gerekeni yani tarifi iliştireyim şuraya.


Portakallı Yer Elması

Malzemeler;

  • Yarım kg yer elması
  • 1 orta boy havuç
  • 1 ufak soğan
  • 1 çorba kaşığı pirinç
  • 1 çay bardağı sıkılmış portakal suyu
  • Tuz
  • Zeytinyağı
  • Yarım limon suyu
  • Dereotu
  • Şeker

Hazırlanışı:

  1. Tencereye zeytinyağı koyup, soğanı hafif kavurun.Şekeri de atın onunla 2 dakika çevirin.
  2. Ardından havucu minik doğrayıp atın.Onu da soğanla az soteleyip,az da su ekleyin havucu önden biraz pişirin.
  3.  Yer elmasını soyun. Soyarken su içine atın ki kararmasın.Suda yıkayıp,doğradığınız yer elmasını da tencereye atın.
  4. Tuzu,limonu,portakal suyunu atıp kısık ateşte tencere kapağı kapalı şekilde pişsin.
  5. Pirinç de ayrı yerde haşlansın.
  6. Yer elması pişince, ocağı kapatmadan haşlanan pirinci de ekleyin. Onunla da 1-2 kaynadıktan sonra ocağı kapatın.
  7. Yer elması ılınınca doğranmış dereotunu üzerine koyun ve zeytinyağı gezdirin.

8 Mart 2017 Çarşamba

Tuzlu Kurabiye



Ne yazsam şimdi?
Aynen bu soruyu içimden tekrarladım durdum. İnsan bazen birşeye istekle girişse de tıkanıyor.
Bu herşeyde böyle belkide; zevkle hazırlanan yemeği yiyememek,koşuya başlayıp yarısında durmak,severek dinlediğimiz müziği arada durdurup başka bir tanesine atlamak, yazacağım birşeyler deyip başka telden çalmak vs. İşte şu an yaptığım tam da o. Çuvallamamak için laf kalabalığı da diyen çıkarsa başım gözüm üstüne :-)

Sabah kahvesini içerken bugün birşeyler ekleyeyim istedim. Cümle,yalnız yenilenen hayatımın mini deklarasyonu gibi oldu. Çünkü güne kahveyle başlayan taifeye dahil olmam çok yeni,mevzunun acemisi veya cahiliyiz yani. Şimdi yanına bu kurabiyeler olaydı güzeldi :-)


***

Blog döneminde tanıdığım güzel insanlara İnstagram aracılığıyla tanıdıklarımı da eklemek nasip oldu. Bu eklediklerimden biri olan Yeliz, Almanya'da yaşıyor. Kısa sürede,uzun süreli bir muhabbetin iki  tarafı olduk. Hatta Almanya'ya ikinci gidişimde ona bir türlü varamasam da :/ o sağolsun İstanbul'a gelişinde kahvaltılarımızdan nasibini aldı. 
Daha da güzeli ve ömrümce anlamını,değerini unutmayacağım şey ise,kendisiyle yüzyüze bir araya gelmeden bana gönderdiği paket olmuştu. Havalimanında paketimi alacağım ablayı heyecanla beklerken "insan,ne kötü bir varlık diyenlere bakın insan ne güzel bir varlık"deyip herşeyin içimizde olduğunu,onu çıkarıp çıkarmamanın da bize bağlı olduğunu göstermek isterdim..
Yeliz'i pastalarıyla zihnimde çok iyi kodlasam da ondan denediğim ilk tarif bu oldu. Baya da oldu yapalı ve çok beğenilmişti. Bazı tarifler basit ama çok güzel,tarifsiz lezzet bırakırlar. Birde genelde klasik ve sıradan gelen kurabiye ya da kekleri daha çok seviyorum sanırım :-) Bu kurabiye de işte o gruptan oldu. 
Tarifi buraya da yazıyorum. O da başka bir hesaptan alıp,yayımlamıştı. 
Hepsinin linkini de bırakıyorum. Hepsine bir göz atın derim.


Tuzlu Kurabiye

Malzemeler:
  • 1 paket margarin (oda sıcaklığında) Ama ben tereyağı kullandım. Margarin tüketmediğimiz için.
  • 1 çay bardağı sıvıyağ
  • 1 yumurta (sarısı üstüne)
  • 2 yemek kaşığı toz şeker 
  • Tuz
  • 1 paket kabartma tozu
  • 1 tatlı kaşığı mahlep
  • Un
  • Çörekotu, susam
Hazırlanışı:



Un ve kabartma tozu hariç tüm malzemeler karıştırılır. Ardından yavaşça un ilave edilir, burada kıvamını kendimiz ayarlıyoruz. Aynı zamanda un ile kabartma tozunu da karıştırıp, o şekilde ilave ediyoruz. Ele yapışmayan bir hamur elde ettikten sonra, dilediğimiz şekli veriyoruz ve yumurta sarısını sürüyoruz üzerine. 180 derecede pişiriyoruz, afiyet olsun!


Tarifi,Yeliz'in sayfasında yazdığı gibi ekledim.Kendi İnstagram sayfamda yayınladığım zamanın linkiyle Yelizin sayfası ve Cahideninsofrasının linklerini de ekliyorum.








3 Mart 2017 Cuma

Germe Nahini



İnsanı bir heyecan kaplıyormuş!
Evet evet,uzun bir aradan sonra buraya birşeyler yazıyor olmak hem çok heyecanlı hem de çok tedirgin edici..
Bu sayfa,2017 yılının eylül'ünde 10 yılı devirecek.Bu benim adıma mühim dursa da blogun son yıllarında üretkenliğin buraya yansıması açısından o mühim olma halini yitirdi.
Buna dair nedenleri buraya eklediğim son yazılarda açıklamıştım. Ama benim için aslında hem değişen hayatımın etkileri hem de bunun yanında buraya ekleyeceklerimi fotoğraflama konusunda yaşadığım sıkıntılar  da sebeplerim oldu. Sıkıntıları tekrardan zikredersem; gece çekim yapamamak,yemekler olduğunda evde olamayıp günışığını kaçırmak, ölçüyle yapılamaması gibi teknik sıkıntılar.
Birşeyi öylesine yapmak yerine her açıdan dikkate alarak yapılmasından yanayım.Mükemmelin peşinde değilim ki yaratılmışların "mükemmele" ulaşmasına da inanmıyorum. Ama burada bir hikaye ve yanında onun sonucunu sunacaksam, bunu uygun bir kareyle aktarmalıyım. Birde insanın hayatla olan bağını yaptığı her eylem hissettiriyor. Umarım buraya uzun aralıklarla da olsa yazdıklarımla aksettirebilmişimdir.

Açıkçası son yıllarda eklediklerimle hep bir silkelenme arzusunda olduğumdan dem vurmuşum. Ama olmamış, olamamış, olamadı...
2015 yılıyla başlayan durma halim ve beraberindeki dönüşüm-değişim ile başka yere doğru, ama aslında aslolana doğru yol aldığımın farkındayım. Bunu buraya iliştirirsem aslında 10 yıllık bir blogger'ın bir yandan da kısa bir özetini bırakmış olurum. Çünkü bu yazıyı okuyacaklara da açıklama borcum var.

10 yıl içinde yazdıklarım evrilmiş ki ben de çok şey yaşayıp, on numara tecrübelerle büyüdüm. Bu tecrübeler düşüncelerime, ardından yaşamıma ve tabiki yazdıklarıma sirayet etti.
Sıfır kilometre diye söylenen klişe tabir yerine, sabit gibi dursa da daimi göçebe bir ruhun açıklaması olarak algılanması da naçizane talebimdir.

Sadece bir yemek blogger'ı değilim. Açıklamak, yazmak, hikayesinden bahsetmek de en azından benim adıma bu sayfanın şartıdır. Çünkü yaşadığım hayatı algılama tarzım böyle. Sadece tarif ekleyip, birşeylerden haberdar etmek değil de içinde varolan hikayesiyle aktarmak arzusuyla yola çıkmıştım. Elimden geldiğince de hem burada hem de İnstagram'daki sayfada da bu şekilde götürmeye çalışıyorum.
Hasılı diyecek sözüm, ekleyecek tariflerim, heybemi doldurma telaşım, dinlemenin hazzı, aktarmanın keyfiyeti olduğu müddetçe buradayım.

Okuyacaklara da müteşekkirim..

***



Burayı açarken aslolan hedefimden bambaşka yere doğru evrilsem de hala en çok istediğim şeylerden biri ailemin köklerinin geldiği yerin mutfak kültürünü tanıtmak, geleceğe aktarmak.
Bulgur diyerek dedemle yaptığım konuşmalarda çocuktum.
Annem ve anneannemi izleyip, öğrendiğimde büyüme yoluna geçmiştim.
Artık bayrak devralmak için uğraşan bir kalfayım.

Bu sebeple uzun aralığın sonucunda o kültürden bir yemekle açılış yapmak da çok daha anlamlı oldu.
Bu aslında bir çorba.Ama fikrimce ve güçlü tadıyla daha çok yemek gibi duruyor. Doyurucu çorba grubundan dersek belki daha uygun olacaktır.
İsmini Zazaca olarak okunduğu şekilde yazdım. Yazımda hata varsa özürler. Çünkü ağızdan ağıza öğrenilmiş bir dilden gelen bu ismi ancak böyle yazabildim.
Bizimkiler için "hedik" bu kara nohuttur. Bizde çocuklar için diş buğdayı yapıldığında bu nohutla yapılır. Tek başına yemek de çok nefistir. Buğday eklenmez,sırf bu yenir.
Böyle çorba olarak da ayrıca bir çeşidi daha var. Buna benzese de onun içine de buğday yerine bulgur köftesi giriyor. Onun da adı "Klorik" dir.
Bir dahakine de onu eklerim inşallah.



Germe Nahini
Malzemeler:

  • 1 kase kara ( Siyah )  nohut
  • 1 çay bardağı buğday
  • Su
  • 2 büyük boy soğan
  • Tereyağ 
  • Kuyruk yağı (bunu kullanmayanlar sırf tereyağ ile yapabilir. Veya kavurma kullanabilirler. )
  • Tuz
  • Toz biber

Hazırlanışı:

  1. Öncelikle kara nohutu akşamdan ayıklayıp,suya koyun.Suyun içine yaklaşık 1 çorba kaşığı tuz da atın.
  2. Sabah sudaki nohutun üzerine siyah bir su çıkmış olacak.Onu temiz su çıkana kadar su değişimi yaparak yıkayın.
  3. Yıkanan nohutu pişireceğiniz tencereye alın. Üzerini baya geçecek şekilde kaynar suyla doldurun. Buğdayı da ekleyin. Kaynadıktan sonra arada köpürecek.O köpükleri toplayıp, atın.
  4. Kısık ateşte pişmeye bırakın.
  5. Çorba pişmeye yakın özleşecek. Eğer suyunu kaybedip hala pişmediyse tekrardan kaynar su ekleyip, pişmeye bırakın.
  6. Çorba pişip hazır olunca altını kapatın.
  7. Zıfırı ( meyane ) için de 2 büyük boy soğanı yemeklik doğrayın. Tereyağ ile kuyruk yağında kavurun.
  8. Soğan karamelize kıvamında kızaracak. Ardından çorbanın altını tekrar açın. Bu zıfırı, tuzu,biberi  de ekleyip, bir kaynama gelene kadar ocağın altını açık tutun.
     Afiyet olsun.




Supangle

Bu tatlıyı ne zaman yesem,yapsam annemin eski evimizin küçük mutfağında gösterdiği çaba hep aklıma gelir. Mikser,blender yok iken süzgeç...